W rozszerzeniu Analiza geotechniczna dostępny jest model Hoek'a-Brown'a. Model wykazuje zachowanie materiału liniowo-sprężystego idealnie plastycznego. Jego nieliniowe kryterium wytrzymałości jest najczęściej stosowanym kryterium zniszczenia skał.
Parametry materiału można wprowadzić bezpośrednio za pomocą
parametrów skały lub alternatywnie poprzez
klasyfikację GSI.
Szczegółowe informacje na temat tego modelu materiałowego oraz definicji danych wejściowych w programie RFEM można znaleźć w odpowiednim rozdziale Model Hoek'a-Brown'a instrukcji online rozszerzenia Analiza geotechniczna.
Za pomocą typu grubości "Panel belkowy" można modelować drewniane panele szkieletowe w przestrzeni 3D. Wystarczy określić geometrię powierzchni, a drewniane panele szkieletowe zostaną wygenerowane za pomocą wewnętrznej konstrukcji pręt-powierzchnia, wraz z symulacją elastyczności połączenia.
Mia jest asystentką AI firmy Dlubal, dostępną na naszej stronie internetowej, a także bezpośrednio w programach RFEM, RSTAB i RSECTION.
Dzięki skoncentrowanej wiedzy
Chatbot jest szkolony z wykorzystaniem wiedzy ze strony internetowej Dlubal oraz modelu językowego ChatGPT 4.0. Oznacza to, że Mia może odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące oprogramowania Dlubal i analizy statyczno-wytrzymałościowej.
Szybko i łatwo
Mia jest dostępna bezpośrednio w programach, dzięki czemu nie musisz kontaktować się telefonicznie lub drogą mailową.
To'to takie proste':
W programach: Kliknij awatar Mia w prawym dolnym rogu, aby otworzyć tryb czatu.
Na stronie Dlubal: Aby porozmawiać z Mią, kliknij awatar w prawym dolnym rogu strony Dlubal lub odwiedź specjalną stronę:
Mia – Pani AI ekspertka
Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
W przypadku eksperymentalnie określonych wartości ciśnienia dla modelu na powierzchniach, można je uwzględnić w modelu konstrukcji w programie RFEM 6, przetworzyć w RWIND 2, a następnie wykorzystać jako obciążenia wiatrem w analizie konstrukcyjnej w RFEM 6.
Z tego artykułu technicznego można dowiedzieć się, w jaki sposób eksperymentalnie zdefiniować wartości.
Ściany usztywniające i belki-ściany z modelu budynku są dostępne jako niezależne obiekty w rozszerzeniach. W ten sposób możliwe jest szybsze filtrowanie obiektów w wynikach oraz tworzenie lepszej dokumentacji w raporcie.
Za pomocą generatora kondygnacji w rozszerzeniu Model budynku istnieje możliwość automatycznego tworzenia kondygnacji budynku w zależności od topologii modelu.
Za pomocą elementu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
Obwiednia wypukła: Zewnętrzna powłoka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
Pliki STEP można importować do programu RFEM 6. Dane są bezpośrednio konwertowane na natywne dane modelu RFEM.
Format STEP stanowi standardowy interfejs zainicjowany przez ISO (ISO 10303). W opisie geometrii wszystkie kształty istotne dla programu RFEM (modele liniowe, powierzchniowe i bryłowe) istotne dla programu RFEM mogą być zintegrowane za pomocą modeli danych CAD.
Uwaga: Tego formatu nie należy mylić z interfejsami DSTV, które również używają rozszerzenia *.stp.
Za pomocą generatora obciążeń "Importuj reakcje podporowe" można łatwo przenosić siły reakcji z innych modeli do programu RFEM 6 i RSTAB 9. Generator umożliwia połączenie ze sobą wszystkich lub kilku obciążeń węzłowych i liniowych z różnych modeli w zaledwie kilku krokach.
Przenoszenie obciążeń z przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń może odbywać się automatycznie lub ręcznie. Modele należy zapisać w tym samym projekcie Dlubal Center.
Generator obciążeń "Importuj reakcje podporowe" opiera się na koncepcji części konstrukcyjnych i umożliwia cyfrowe połączenie poszczególnych części.
Za pomocą kondygnacji typu "Tylko przenoszenie obciążenia" można uwzględnić płyty bez wpływu sztywności w płaszczyźnie i poza nią w rozszerzeniu Model budynku. Ten typ elementu gromadzi obciążenia na płycie i przenosi je na elementy wsporcze modelu 3D. Daje to możliwość symulacji w modelu 3D elementów drugorzędnych, takich jak np. ruszt i inne podobne elementy rozkładu obciążenia, bez dalszych efektów.
W przypadku korzystania z wielu identycznych bloków w modelu, do wybranych bloków można przypisać blok odniesienia.
Jeżeli następnie zostaną zmienione takie parametry, jak geometria, materiał i przekrój bloku odniesienia, zostaną one automatycznie przejęte dla "bloków - dzieci".
W przypadku tworzenia siatki brył można utworzyć warstwową siatkę ES. Za pomocą tej opcji można zdefiniować podział bryły z elementami ES pomiędzy dwiema równoległymi powierzchniami.
Można ocenić przekroje wynikowe dla obliczeń powierzchni drewnianych w sposób graficzny. Z jednej strony w grafice programu RFEM, az drugiej strony w oknie historii wyników. Przekroje można umieszczać w dowolnym miejscu w celu szczegółowej oceny wyników obliczeń.
Ta funkcja umożliwia przejmowanie sił reakcji z innych modeli jako obciążeń węzłowych i liniowych.
Dzięki tej opcji nie tylko można przenosić obciążenie reakcji jako oddziaływanie, ale także cyfrowo łączyć obciążenie podporowe z oryginalnego modelu z wielkością obciążenia obiektu docelowego. Późniejsze zmiany w modelu pierwotnym są automatycznie przejmowane w modelu docelowym.
Technologia ta wspiera koncepcję statyki pozycyjnej i umożliwia cyfrowe łączenie poszczególnych pozycji tego samego projektu Dlubal Center.
W tym przypadku projektowanie spoin staje się dziecinnie proste. Dzięki specjalnie opracowanemu modelowi materiałowemu „Ortotropowy | Plastyczny | Spoina (Powierzchnie)" można obliczyć wszystkie składowe naprężenia w sposób plastyczny. Naprężenie Tprostopadłejest również rozpatrywane w sposób plastyczny.
Korzystanie z tego modelu materiałowego umożliwia realistyczne i ekonomiczne projektowanie spoin.
Program RWIND 2 Pro umożliwia zastosowanie przepuszczalności dla powierzchni. Potrzebujesz tylko definicji
współczynnika Darcy'ego D,
współczynnika bezwładności I i
długości porowatego medium w kierunku przepływu L,
w celu zdefiniowania warunków brzegowych ciśnienia między przednią i tylną stroną strefy porowatej. To ustawienie umożliwia przepływ przez tę strefę z dwuczęściowym wyświetleniem wyników po obu stronach obszaru strefy.
Ale to nie wszystko. Dodatkowo generowanie modelu uproszczonego uwzględnia strefy przepuszczalne i uwzględnia odpowiednie otwory w pokryciu modelu. Czy można uniknąć skomplikowanego modelowania geometrycznego elementu porowatego? Oczywiście - mamy dobrą wiadomość! Dzięki dokładnemu zdefiniowaniu parametrów przepuszczalności można uniknąć skomplikowanego geometrycznego modelowania elementu porowatego. Funkcji tej można użyć do symulacji rusztowań przepuszczalnych, kurtyn przeciwpyłowych, konstrukcji siatkowych itp.
Czy znasz już edytor kontroli zagęszczeniami siatki? Będzie bardzo pomocny w Twojej pracy! Dlaczego? To proste - masz następujące możliwości:
Graficzna wizualizacja obszarów z zagęszczeniami siatki
Zagęszczenie siatki w obszarach
Dezaktywacja standardowego zagęszczenia siatki brył 3D z przekształceniem na odpowiednie ręczne zagęszczenie siatki 3D.
Opcje te pomagają sformułować odpowiednią regułę tworzenia siatki całego modelu, nawet dla modeli o nietypowych wymiarach. Za pomocą edytora można efektywnie definiować małe szczegóły modelu na dużych budynkach lub szczegółowe obszary tworzenia siatki w obszarze powłoki modelu. Będziesz zachwycony!
Wiesz już, że grunt i konstrukcję można modelować i analizować w całym modelu. Oznacza to, że wyraźnie uwzględniono interakcję gleba-konstrukcja. Dostosowanie jednego elementu konstrukcyjnego prowadzi do natychmiastowego prawidłowego uwzględnienia w analizie i wynikach dla całego układu gruntu i konstrukcji.
Bryły gruntu, które mają zostać przeanalizowane, są sumowane w masywach gruntu.
Próbki gruntu należy wykorzystać jako podstawę do zdefiniowania masywu gruntowego. W ten sposób program umożliwia generowanie masywu w sposób przyjazny dla użytkownika, w tym automatyczne określanie granic faz na podstawie danych z próbki, a także poziomu wód gruntowych i podpór powierzchni granicznej.
Masywy gruntowe umożliwiają określenie docelowego rozmiaru siatki ES niezależnie od ustawień globalnych dla reszty konstrukcji. Dzięki temu w całym modelu można uwzględnić różne wymagania dotyczące budynku i gruntu.
Czy chcesz modelować i analizować zachowanie bryły gruntowej? Aby to zapewnić, w programie RFEM zaimplementowano odpowiednie modele materiałowe. Można użyć zmodyfikowanego modelu Mohra-Coulomba z liniowo-sprężystym modelem idealnie plastycznym lub nieliniowo sprężystym modelem z edometryczną relacją naprężenie-odkształcenie. Kryterium graniczne, które opisuje przejście od obszaru sprężystości do obszaru płynięcia plastycznego, jest zdefiniowane według Mohra-Coulomba.
Funkcja ta przyczynia się również do przejrzystego wyświetlania wyników. Płaszczyzny przycinania to płaszczyzny, które można umieszczać w dowolnym miejscu w modelu. Wskutek tego strefa przed lub za płaszczyzną jest ukrywana na ekranie. W ten sposób można w przejrzysty i prosty sposób wyświetlić wyniki, na przykład na przecięciu lub bryle.
Za pomocą funkcji Zapisz jako wersję można zapisać różne wersje modelu w ramach jednego modelu. W podstawowych danych modelu w zakładce Historia można wyświetlić różne wersje modelu.
Czy znasz już model materiałowy Tsai-Wu? Łączy w sobie właściwości plastyczne i ortotropowe, co pozwala na specjalne modelowanie materiałów o charakterystyce anizotropowej, takich jak tworzywa sztuczne wzmocnione włóknami czy drewno.
Podczas uplastycznienia materiału naprężenia pozostają stałe. Zachodzi redystrybucja w zależności od sztywności występującej w poszczególnych kierunkach. Obszar sprężysty odpowiada powierzchni ortotropowej | Liniowy sprężysty model materiałowy (bryły). Dla strefy plastycznej ma zastosowanie następujące kryterium plastyczności według Tsai-Wu:
Wszystkie wytrzymałości są zdefiniowane jako dodatnie. Kryterium naprężeń można sobie wyobrazić jako powierzchnię eliptyczną w sześciowymiarowej przestrzeni naprężeń. Jeżeli jedna z trzech składowych naprężenia zostanie przyłożona jako stała wartość, powierzchnię tę można rzutować na trójwymiarową przestrzeń naprężeń.
Jeżeli wartość fy (σ), zgodnie z równaniem Tsai-Wu, płaski warunek naprężenia, jest mniejsza niż 1, naprężenia znajdują się w strefie sprężystej. Powierzchnia plastyczna zostaje osiągnięta, gdy fy (σ) = 1; wartości większe niż 1 nie są dozwolone. Zachowanie modelu jest idealnie plastyczne, co oznacza, że nie występuje usztywnienie.
Czy wiedzą Państwo, że...? W przeciwieństwie do innych modeli materiałowych, wykres naprężenie-odkształcenie dla tego modelu materiałowego nie jest antymetryczny względem początku. Ten model materiałowy można wykorzystać na przykład do symulacji zachowania betonu zbrojonego włóknami stalowymi. Więcej informacji na temat modelowania betonu zbrojonego włóknami stalowymi można znaleźć w artykule technicznym Właściwości materiałowe betonu zbrojonego włóknami stalowymi.
W tym modelu materiału sztywność izotropowa jest redukowana za pomocą skalarnego parametru uszkodzenia. Ten parametr uszkodzenia wyznaczany jest z krzywej naprężeń określonej na wykresie. Nie uwzględnia się kierunku naprężeń głównych. Zamiast tego uszkodzenie występuje w kierunku odkształcenia zastępczego, które obejmuje również trzeci kierunek prostopadły do płaszczyzny. Obszary rozciągania i ściskania tensora naprężeń są traktowane oddzielnie. W takim przypadku obowiązują inne parametry uszkodzenia.
"Wielkość elementu odniesienia" określa, w jaki sposób odkształcenie w obszarze rys jest skalowane do długości elementu. Przy domyślnej wartości zero skalowanie nie jest wykonywane. Pozwala to na realistyczne modelowanie zachowania materiałowego betonu zbrojonego włóknami stalowymi.